یک پاراگراف

امروز در خبر جنوب (لینک مطلب) اعلام شد که ورودی پارکینگ های اتومیبل از ۲۵۰ تومان به ۱۲۰۰ تومان رسیده است آنهم با مجوز شورای شهر! جالب اینجاست که یکی از ادله های این افزایش ایجاد انگیزه برای بخش خصوصی برای ساخت پارکینگ و از سوی دیگر  با ورودی پارکینگ در شهرهای دیگر مقایسه نموده اند که در اینجا موارد زیر را قابل ذکر می دانم و دلایل خود را برای این مخالفتم اعلام می کنم:

۱- معلوم نیست با چه برآورد اقتصادی این مبلغ تعیین شده است؟ آیا مطالعه ای صورت گرفته است یا فقط ورودی در شهرهای دیگر ملاک بوده است؟

۲- آیا با این کارها تضمینی برای ایجاد اشتیاق سرمایه گذاری در این زمینه بوجود می آید؟

۳- اینجانب در اصفهان به وفور از پارکینگها استفاده می کردم. بعنوان مثال پارکینگ کوچه جلفا در حکیم نظامی( برای چک شما) . در شیراز هم بنا به عادت، از تنها پارکینگ طبقاتی در خیابان هدایت استفاده می کنم. اما این کجا و آن کجا! در اصفهان پارکینگ بسیار تمیز، روشن، شیک دارای آسانسور تمیز و ساماندهی و برخورد عالی ولی در شیراز شاید از بوی گند راهروها، زباله ها و ته سیگار، روشنائی مثل خرابه ها و ... یا حتی پارکینگ شاهچراغ که واقعاً محیط روحانی مجموعه را تحت الشعاع قرار داده و مایه آبروریزی است!

۴- همانگونه که در بند ۴ بالا ذکر شد نمیتوان تعرفه سایر مناطق کشور را دلیل انتخاب تعرفه قرار داد. هر چند واقعاً نمی دانم تعرفه ای که در شورای شهر از مناطق دیگر کشوری اعلام شده است واقعیت دارد یا خیر؟! باید مشخص نمود که مثلاً پارکینگی که این تعرفه را از مردم  می گیرد باید چه خدماتی را به مردم ارائه نماید؟ یا مثلاً پارکینگهای غیر استاندارد روباز که دیگر وضعیت بدتری است!

۵- اینکه در اکثرخیابانهای اصلی شیراز تابلوهائی مثل پارک ممنوع و حمل با جرثقیل زده شده است ولی پارکینگی وجود ندارد چه باید کرد؟ آیا اگر پارکینگی بوجود آید برای مردمی که برای خرید به بازار می روند و البته از این مغازه ها عوارض مختلف اخذ می شود و شاید بخشی از آن برای تامین پارکینگ خصوصی توسط شهرداری است آیا انصاف است فقط چشم به انتظار بخش خصوصی برای احداث پارکینگ نشست یا در جای دیگر همه بار اداره پارکینگ را بر جیب مردم تحمیل نمود؟ پس شعارهای قشنگ در هنگام هدفمندی یارانه و اداره شهر و طرحهای ترافیکی چه می شود؟

 ۶- تکلیف قیمت پارکینگهای مجتمعهای تجاری که به نوعی مکلف به سرویس دهی در این زمینه هستند چیست؟ همان قیمت؟

و...؟؟؟؟

امروز روز تعطیله و من رفتم سراغ وبسایت همراه اول که برخی کارها رو که وقت انجامش رو تو ایام کاری ندارم انجام بدم. در جاهای مختلف این پیام هنگام تکمیل فرمها از سیستم همراه اول آنلاین نوشته می شد:

خطا در ارتباط با شبکه روی داده است، لطفا بعدا سعی نمایید.

بعد خواستم از طریق شماره ۰۹۹۹۰ پیگیری کنم! جالب بود. به داخلی ترین بخش که می رفتی پیام می گفت که در حال حاضر کسی برای پاسخگوئی فعال نیست و باید پیام بگذارم. من هم پیام گذاشتم و البته بعد که گفت پیام ضبط شده را بشنوید دریغ از پیامی که گذاشتم البته شماره پیگیری داد آنهم : صفر!!

به سراغ ایرانسل رفتم که خوشبختانه در مورد کاری که داشتم اپراتوری به نام "نصیریان" طبق معمول و با کمال ادب پاسخ داد و بدون هیچگونه عجله ای من را بسیار جالب راهنمائی کرد.

خدا را شکر که این ایرانسل آمد و انحصار همراه اول از بین رفت. اگر شماره همراه اولمو اکثر دوستان نداشتن باور کنید با کمال میل از ایرانسل استفاده می کردم.

 

شعر جالب طنز "اهل دانشگاهم" ... به نقل از ایمیلهای رسیده!

اهل دانشگاهم.........رشته ام الافي‌ست...........جيب‌هايم خالي ست............
پدري دارم.............حسرتش يک شب خواب!............دوستاني همه از دم ناباب...........
و خدايي که مرا کرده جواب..............اهل دانشگاهم............
قبله‌ام استاداست.............جانمازم نمره!..........خوب مي‌فهمم.............
سهم آينده من بي‌کاريست.............من نمي‌دانم که چرامي‌گويند..........
... مرد تاجر خوب است.............و مهندس بي‌کار...........وچرا در وسط سفره ما مدرک نيست!

(چشم ها را بايد شست جور ديگر بايد ديد) بايد از آدم دانا ترسيد!بايد از قيمت دانش ناليد!
وبه آنها فهماند......که من اينجا........فهم را فهميدم
.
.
.
من به گور پدر علم و هنر خنديدم‬  

===========

 

 

بازار ایران و بازرگانی ایران یکی از عقب افتاده ترین سیستم ها را دارد. البته اگر سیستمی داشته باشد! شاید یکی از شما از حرف من دلخور بشوید که آقا این بازار کامپیوتر، فاکتور کامپیوتری و فلان و بهمان دارد. تبلیغات میلیونی دارد و ... ببینید من اعتقاد دارم وزارت بازرگانی ایران که الان هم اسمش عوض شده است غیر علمی است. چرا این حرف را می زنم؟ چون هنوز که هنوز است قیمت گذاری ها صرفاً بر اساس زور است! بر اساس شایعات است الیته فقط شایعاتی که به گرانی منتهی می شود. آیا گارانتیهای اجناس صد در صد قابل پیگیری است؟ جنسها در یکسال چند بار گران می شوند؟ نظارتی بر واردات غیر قانونی و حمایت از تولید داخلی وجود دارد؟ آیا اگر در جائی جلوی واردات را گرفتیم و عرصه را برای تولید داخلی باز گذاشتیم کسی هست که سنگ مشتری را در عرضه منصفانه تولیدات به سینه بزند یا مثل بازار اتومبیل، پراید 5 میلیونی را باید 9 میلیون بخریم؟ پس نه این و نه آن! هیچ یک حساب و کتاب ندارد! آیا شما می توانید بودجه ثابتی را برای خرید یکساله خود در نظر بگیرید؟ مثلاً چندی پیش بود که حرف عوام در مورد حمله را نوشتم و اینکه 50 درصد جنسی را از مغازه ای گرانتر خرید نموده بودم فقط بر اساس شایعه. امروز هم در بازار لوازم صوتی بازاریان به سختی تخفیف می دادند. و بهانه شان این بود که دلار و درهم خیلی گران شده است که ناشی از گرانیهای دو سه روز دلار است که به 1550 تومان هم رسیده است. حالا اینکه این واردات آنها و جنس آنها از قبل باشد یا از این حرفهای حساب بماند!!!

صبح ساعت شش و نیم! خیابانهای شیراز! کرور کرور تاکسی نارنجی از جلوی پات رد میشه و تنها چیزی که از اونها بهت میرسه شلاق باد سردشونه در هوای سرد پائیزی! دریغ از یک ترمز! اینها میشن یک سراب از تاکسی! مثل سراب آب که هر چی میری بهش نمیرسی فقط انعکاس و خاصیت امواجه تو هوای داغ و آفتابی! اما این سراب سرد و گزنده که استرس نرسیدن به سر کارو حداکثر می کنه همش کار چیزیه به نام "سرویس مدارس". حالا تکلیف اینهمه مردم سرگردان اونهم تو ساعتی که باید سرکارهاشون با تاکسی برسن چی میشه؟؟ و البته از جمله چیزهائی که هوا میره (نمیدونی تا کجا میره من این ...!!) تبلیغات عدم استفاده از وسایل شخصیه در راستای هدفمندی یارانه ها و صرفه جوئی انرژی و نسل آینده و از این حرفای خوب. که نهایتاً چیزی که ازش به شما میرسه یه سینوزیت چرکیه که تا آخر زمستون مهمون تنتونه! صرفنظر از همه هزینه های درمانش!  البته طبق معمول من مساله را واکاوی هم کردم با چند تا راننده هم در مورد این وضع صحبت کردم اما معتقدم اینها رو همشونو مسئولین تاکسیرانی شیراز میدونن فقط چیزی که هست اینه که : من این توپو نداشتم مشقامو خوب نوشتم ...

برای ژینا کوچولو می خواستم یک صندلی اندازه میزش بگیرم که موقع نقاشی کردن روی زمین دراز نکشه (ژینا 5 سالشه). همه جور صندلی هم همه مغازه ها ندارن مجبوری وقتی یکجائی دیدی بخری یعنی رو مغازه ها زیاد حق انتخاب نیست. یکی از مغازه های پلاسکوئی تو خیابون شهید فلاحی همون سایز و مشخصات را داشت. وقتی رنگش رو انتخاب کردم و قیمتش رو سئوال کردم گفت 9 هزار تومان. همسرم که اونطرف مغازه بود اومد طرفم گفت فکر کنم اشتباه کرده چون هفته پیش می گفت 6 هزار تومان. از مغازه دار که جوانی بود پرسیدم این همون 6 تومانیهای قبله؟ اونهم گفت آره! من که در مقابل نگاه ژینا کوچولو چاره ای جز ادامه خرید نداشتم گفتم چرا شده 9 هزار تومان؟  فروشنده گفت: مگر نشنیدین میخوان به ایران حمله بکنن همه چیز داره گرون میشه؟ یک خانم دیگه هم که کنارش بود گفت آره ...؟ من که از تعجب چشمام گرد شده بود فقط این جمله به ذهنم رسید و به فروشنده در حالیکه مبلغ را می پرداختم گفتم: "اگر ما ایرانیای داخل کشور به هم حمله نکنیم کسی به فکر حمله به ماها نیست و نمی افته!"

اینروزها مباحث پایداری sustainability در همه شئون زندگی وارد شده است. از مباحث مربوط به انرژی پایدار، محیط زیست و این روزها شاخص هائی برای خرید خانه، اجاره اش یا خرید زمین و ... بر اساس مباحث پایداری.

مقاله ای را دیدم که در این زمینه شاخص های خاصی را معرفی کرده بود و البته خیلی جالب بود می توانید اینجا اصل مقاله را بخوانید که البته به زبان انگلیسی روان است.

جهت دریافت متن کامل اینجا را کلیک کنید.

 

دو روز پیش خانم Michelle Obama بهمراه چند تن از مقامات وزارت کشاورزی آمریکا USDA سایتی را افتتاح نمودند که در این سایت ...

سایت خبر آنلاین خبری را منتشر نمود که لازم شد پس از چند روز سکوت این مطلب را به یک نکته مهم اختصاص دهم. خبر ناگوار بود چون من در حال حاضر در شیراز مرکز استان فارس زندگی می کنم. رانندگی می کنم و هر چقدر درست رانندگی کنم رانندگی دیگران بر من تاثیر گذار است.

محتوای خبر حکایت از این داشت که تهران با آنهمه تردد و جمعیت بسیار بالا فقط 20 درصد در آمار مرگ و میر از فارس بیشتر است. یعنی باز استان فارس به نسبت تردد و سرانه جمعیت رتبه اول را دارد. البته خبر از این حکایت دارد که ایران در بین کشورهای جهان نیز از این حیث متاسفانه رتبه اول را دارد.

تو را به خدا درست رانندگی کنیم. به خودتان رحم ندارید حق ندارید قاتل دیگران باشیم!

+ لینک به متن خبرآنلاین

مدتها بود منتظر طرح پزشک خانواده و چگونگی اجرای آن بودم که یک خبر امروز من را شوکه کرد. اینکه بنا به هیئت علمی پیمانی بودن مجبور به پذیرش بیمه تامین اجتماعی هستم(البته در سایت رفاهی دانشگاه صنعتی شریف دیدم که پیمانیها می توانند بیمه خدمات درمان هم بشوند – لینک)، اینکه درصدی از حقوق به اجبار جهت این نوع بیمه از حقوقم کسر می شود(نزدیک به ده درصد) بدون توجه به اینکه کیفیت خدمات ارتباطی به مبلغ واریزی داشته باشد تازه بعد باید بیمه تکمیلی هم بشویم و چراهای دیگر که شاید شما بیشتر از من در ذهنتان باشد همه به کنار. برای اینکه بدانید چرا شوکه شدم بهتر است علاوه بر لینک خبر در ایسنا متن آنرا هم بیاورم.

 

اما چند نتیجه از خبر بالا:

1- به نظر می رسد یکی از اهداف طرح ایجاد زمینه اشتغال پزشکان باشد هر چند روی همین مطلب هم حرف و حدیث است اما حق انتخاب بیمه شده گرامی کجای این طرح قرار داده شده است؟

2- در حال حاضر رقابت پنهانی برای ارائه خدمات برتر پزشکی لااقل در برخی زمینه ها وجود دارد. به نظر می رسد پس از اجرای طرح با این کیفیت که خبر مورد نظر بدان اشاره می کند این امر کاهش پیدا می کند.

3- ناگفته پیداست که تحمیل هزینه های اضافه یکی از تبعات این طرح است. مثلاً برای اینکه کودک یکساله تان را نزد متخصص کودکان ببرید باید یک حق ویزیت به پزشک خانواده خود بدهید و بعد بروید سراغ پزشک کودک. حال اگر خواستید هر بار نزد پزشک دیگری بروید یک ویزیت و مراجعه دیگر.

4- این طرح در روستاها اجرا شده و خوب بوده ولی به نظر اینجانب تعمیم نتایج محیط روستا به شهر اصلاً صحیح نیست.

و...

برخی لینکهای مرتبط:

• لینک یک
• جستجوی گوگل

 

شاید مهدکودکی که فرزند شما در آن نگهداری می شود بی شباهت به یک سالن اپرای سلفه باشد‍! یک گروه سرود که همه بچه ها در زدن سلفه هماهنگ شده باشند! بله یکی از آفتهای بزرگ مهدکودکها پذیرش کودکانی است که برخی حتی به بیماریهای واگیر داری مبتلا شده اند که بعد از یکروز متوجه می شویم از نوع آنفولانزای آ یا بی (همره اسهال و استفراغ) هستند. علت چیست؟ به نظر من سه دلیل مهم این پدیده یکی بر عهده والدین و دیگری مسئولین مهدهای کودک است و البته سومین دلیل عدم نظارت ارگانهای مسئول است هر چند نمی دانم الان یهزیستی مسئول است و یا آموزش و پرورش و یا در این مورد دانشگاه علوم پزشکی! وقتی پدیده سلفه های هم کوک! و آهنگ زیاد می شود نقش سومین عامل یعنی نظارت آشکار تر می شود! و اما دوتای اولی یعنی والدین و مسئولین مهد! این دو عامل بهم وابسته هستند و تاثیر متقابل ایندو مهمترین اثر را خواهد داشت. به والدین باید برخی نکات بسیار مهم در مورد بیماری کودکانشان حتی بصورت جزوه گوشزد نمود. مثلاً بگوئید به محض احساس تب و علایم سرماخوردگی کودک را به مهد نفرستید. شاید بگوئید بسیاری از مادران کارمند هستند. بله طبیعی است اما مرخصی گرفتن برای اینچنین روزهائی است. آیا درست است به دلیل شیوع مکرر بیماری آنهم به دلیل عدم وجود فضای قرنطینه ای مناسب کودکان در مهدها و بیماری متوالی کودکان آنها همیشه بیمار، ضعیف، مستعد انواع بیماری خطرناک بعدی باشد هر چند در همین رهگذر هزینه های درمان کودک و موارد دیگر شاید بیشتر از گرفتن مرخصی حتی بدون حقوق باشد. البته در چنین شرایطی مراعات حال مادران توسط کارفرمایان محترم نیز لازم است. از طرفی شکی نیست که همه والدین برای فرزندان خود نکات مختلف رفتاری را مراعات نمی کنند که البته به دلیل سطوح فرهنگی مختلفی است که خانواده ها از آن برخوردارند. در همین جا اهمیت مهدکودک خوب از بد مشخص می شود! مهد کودک خوب آن نیست که دلش برای مادر بسوزد آنهم مادری که ندانسته کودک بیمار خود را به مهدکودک می آورد و می نالد که چاره ای جز در مهد گذاشتن ندارم؟! اگر آن مادر به فکر کودک معصوم خویش نیست آیا مربی مهد بعنوان شخصی که والدین کودکان دیگر بعنوان معتمد به وی اعتماد دارند نباید از حضور سایر کوکان بیمار جلویگری کنند؟ آیا عدم توجه به این مورد تجاوز به حقوق کودکان دیگر نیست؟ پس اول خود رعایت کنیم و والدین با فرهنگی باشیم! دوم اینکه وادار کنیم تا امر خوب در مهدکودکی که مدیریا مربی اش هستیم رعایت شود و البته فرهنگ شود و سوم اگر مسئول هستیم سرکشی و نظارت کنیم آنهم بدون اغماض!

برخی مطالب مرتبط:

نکته بهداشتی روز:‌ پیشگیری از بیماری در مهد کودک

فرزندتان را به مهد کودک نفرستید اگر ....

اسباب بازي عامل اصلي شيوع آنفولانزا در مهد كودك ها است

بهترین مهدکودک برای کودک شما